Ξεκινάμε από το Λιμάνι της Χίου και κατευθυνόμαστε προς τα Αρμόλια. Φθάνοντας στο χωριό , συναντάμε την τεχνητή λίμνη που την χρησιμοποιούν για το πότισμα ζώων , το πότισμα των καλλιεργειών , για την ύδρευση των εργαστηρίων των πήλινων σκευών και των κοσμημάτων αλλά και την ύδρευση του ίδιου του χωριού. Οι Αρμολούσοι που είναι οι κάτοικοι του χωριού , έχουν δεξιοτεχνία στην κατασκευή και στην διακόσμηση διαφόρων πήλινων αντικειμένων. Στο χωριό υπάρχουν μικρά πέτρινα σπίτια , δοξαράδες , σκεπαστά , σοκάκια και καλντερίμια. Στην εκκλησία της Παναγίας που είναι ενωμένη με τον Άγιο Δημήτριο στην πλατεία του χωριού , υπάρχει ένα παλιό ωραίο τέμπλο που χρονολογείται από το 1744. Μετά τα Αρμόλια κινούμαστε προς τα Μεστά. Τα Μεστά είναι ένα καλοδιατηρημένο χωριό-κάστρο της Βυζαντινής περιόδου , το οποίο είναι χαρακτηρισμένο διατηρητέο μνημείο. Εμπνευσμένο από τα βάθη του Μεσαίωνα, το επιβλητικό αυτό κάστρο, προβάλλεται με όλο του το μεγαλείο. Είναι ένα πραγματικά όμορφο χωριό με στενούς δρόμους, με μικρά πέτρινα σπιτάκια κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο που σχηματίζουν στην εξωτερική περίμετρο του οικισμού σαν ένα ισχυρό προστατευτικό τείχος και την πυκνή δόνηση, την πλούσια και υπερβολική αρχιτεκτονική, τις καμάρες τα τόξα, τις πεζούλες και τους κυκλικούς πυργίσκους. Συντηρείται και κατοικείται από ανθρώπους καλόκαρδους και ευγενικούς που ξέρουν να συνδυάζουν το ρομαντικό και το σύγχρονο στοιχείο της ζωής, καθώς διατηρούν την παράδοση του 14ου αιώνα αναλλοίωτη. Μία από τις σημαντικότερες αναπαραστάσεις είναι του δικαστηρίου που γινόταν στα χρόνια της τουρκοκρατίας στα χωριά αυτά από τον Αγά. Το έθιμο πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της Αποκριάς.Σημαντικό επίσης θεωρείται το ξυλόγλυπτο τέμπλο του μικρού Ταξιάρχη, περίτεχνο δείγμα της Χιώτικης ξυλογλυπτικής. Μετά τα Μεστά κινούμαστε προς το μεσαιωνικό χωριό των Ολύμπων. Τα υπέροχα σπίτια του, ενωμένα σαν αλυσίδα, αποτελούσαν το μεγάλο τείχος του. Στενά σοκάκια, καλντερίμια, με βαριά αλλά και απλή αρχιτεκτονική, μαρτυρούν τη μεσαιωνική της προέλευση και δημιουργεί ένα παρελθοντικό κλίμα, μια μνήμη του Βυζαντίου μέσα στη σύγχρονη εποχή. Στο χωριό που έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο, βλέπει κανείς σκεπαστά και δοξαράδες. Εντυπωσιακός είναι ο κεντρικός πύργος του χωριού, αμυντικού χαρακτήρα. Σε λίγα από τα μεσαιωνικά χωριά της Χίου σώζεται ο κεντρικός πύργος. Γνωστό είναι επίσης και το σπήλαιο "Συκιάς" Ολύμπων το οποίο είναι σπηλαιοβάραθρο με βάθος που φτάνει τα 57 μ. και τόσο πλούσιο και εντυπωσιακό σταλακτιτικό και σταλαγμιτικό διάκοσμο, που το κατατάσσει ανάμεσα στα πιο αξιόλογα και όμορφα σπήλαια της Ελλάδας. Σύμφωνα με χρονολογήσεις των υλικών του σπηλαίου, η αρχή της δημιουργίας του τοποθετείται στην Ανώτερη Ιουρασσική περίοδο, δηλαδή πριν από 150 εκατομμύρια χρόνια, ενώ θα πρέπει να ολοκληρώθηκε κατά την Κενοζωική περίοδο, δηλαδή πριν από περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια. Το σπήλαιο αυτό εξερευνήθηκε για πρώτη φορά το 1985. Μετά το χωριό των Ολύμπων πηγαίνουμε στο Πυργί.
Εδώ υπάρχει ένας πύργος από τον οποίο πήρε το όνομά του και το χωριό. Το Πυργί είναι γνωστό και σαν "ζωγραφικό χωριό" λόγω της εκπληκτικής αρχιτεκτονικής του, που διατηρούνται και σήμερα. Τα κτίρια είναι παλιά και χτισμένα κυρίως από πέτρα, και από τα μπαλκόνια τους κρέμονται αρμαθιές με αποξηραμένα τοματάκια. Επίσης υπάρχουν μικρά στενά δρομάκια, άλλα δοξαράδες και άλλα σκεπαστά. Ακόμα υπάρχουν υπέροχες εκκλησίες, σαν και αυτή των Αγίων Αποστόλων που έχει οικοδομηθεί τον 12ο αιώνα. Εδώ γίνεται η μεγαλύτερη παραγωγή μαστίχας. Φεύγοντας από το Πυργί επισκεπτόμαστε το Μουσείο Μαστίχας. Το Μουσείο Μαστίχας Χίου βρίσκεται στα Μαστιχοχώρια, στο μοναδικό σημείο της Μεσογείου όπου καλλιεργείται ο σχίνος της ποικιλίας Pistacia lentiscus var. Chia, από τον οποίο παράγεται η μαστίχα.
Το Μουσείο Μαστίχας Χίου σκοπεύει να αναδείξει την παραγωγική ιστορία της καλλιέργειας και την επεξεργασίας της μαστίχας, την οποία εντάσσει στο πολιτιστικό τοπίο της Χίου. Μέσα από το πρίσμα της εγγραφής από την UNESCO της παραδοσιακής μαστιχοκαλλιέργειας στον Αντιπροσωπευτικό κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας, το 2014, έμφαση δίνεται στη διαχρονία και την αειφορία του χιώτικου αυτού προϊόντος. Μετά το Πυργί πηγαίνουμε στον Εμπορειό. Στη αρχαιότητα ήταν το κέντρο άνθησης του εμπορίου του νησιού από το οποίο πήρε και το όνομα του. Εδώ ήταν ο οικισμός Λευκώνιο , του οποίου τα υπολείμματα βρέθηκαν σε έρευνες και χρονολογούνται από το 3000 π.Χ. Στο γραφικό και ιστορικό αυτό λιμανάκι υπάρχουν εστιατόρια και ταβέρνες καθώς και ενοικιαζόμενα δωμάτια για ήσυχες διακοπές. Δίπλα στον Εμπορειό βρίσκονται τα "Μαύρα Βόλια" τα οποία για αρκετούς ανθρώπους- είναι η ωραιότερη παραλία της Χίου με μαύρα βότσαλα , που είναι το αποτέλεσμα της λάβας ενός κοντινού ηφαιστείου. Aυτά τα βότσαλα συνδυασμένα με άσπρα, δίνουν τα χιακής τεχνοτροπίας μωσαϊκά δάπεδα (Bοτσαλωτά) σε πολλές αυλές σπιτιών και εκκλησιών (όπως στη Mητρόπολη της Xίου και στη Bιβλιοθήκη). Στην κορυφή του λόφου, αποκαλύφθηκε μια τειχισμένη ακρόπολη, η οχύρωση της οποίας περικλείει ένα κτίριο, το οποίο εικάζεται ότι ήταν η κατοικία του τοπικού άρχοντα, και ένα ναό, αφιερωμένο στην προστάτιδα του οικισμού Αθηνά. Ο ναός της Αθηνάς, κτίστηκε στα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. και ήταν μια απλή ορθογώνια κατασκευή χωρίς περιστύλιο, με επίπεδη στέγη, που στηριζόταν σε τέσσερις ακανόνιστα τοποθετημένους κίονες. Στο ΒΔ τμήμα του αρχαϊκού ναού, συμπεριλήφθηκε ο βωμός των γεωμετρικών χρόνων, που χρησιμοποιήθηκε ως τράπεζα προσφορών. Στη βόρεια πλευρά του παραπάνω οικήματος κτίστηκε την ίδια εποχή ένας μεγάλος ορθογώνιος βωμός, ο οποίος αντικαταστάθηκε κατά τους ελληνιστικούς χρόνους από νεότερο, που κτίστηκε μπροστά στην είσοδό του. Τελευταίος προορισμός μας είναι η Καλαμωτή. Είναι ένα παραδοσιακό χωριό που έχει διώροφα πέτρινα σπίτια με ωραίες σκαλιστές πόρτες στενά δρομάκια. Αξιόλογη είναι η εκκλησία της Παναγιάς Αγρελοπούσαινας, που βρίσκεται στα νότια της Καλαμωτής και αποτελεί μία περιοχή της Νέας Μονής. Το χωριό είναι χτισμένο με την τεχνοτροπία των μεσαιωνικών χωριών. Στα βόρεια της Καλαμωτής, στον μεσαιωνικό πύργο του Ζυβού ο οποίος γκρεμίστηκε κατά τη διάρκεια του σεισμού το 1881, όπου γίνονταν οι συνελεύσεις των κατοίκων των
Μαστιχοχωρίων για την εκλογή των αντιπροσώπων. Δίπλα στα ερείπια του πύργου βρίσκεται η βυζαντινή εκκλησία της Παναγιάς της Σικελίας, του 13ου αιώνα, που έχει ωραία κεραμευτική διακόσμηση όπως επίσης ένα εξαίρετο τέμπλο. Φεύγουμε από την Καλαμωτή και κατευθυνόμαστε προς την Χώρα όπου τελειώνει και η εκδρομή μας.
Login