Στο κέντρο ακριβώς του κάστρου βρίσκεται το Παλάτι ων δημοσίων ακροάσεων (Divan-I-Am) το οποίο ονομάζεται επίσης Chihl Satun (το περίπτερο με τους 40 στυλοβάτες) ενώ εντύπωση επίσης προκαλούν το Μαργαριταρένιο Τέμενος (Moti Masjid) και τα διαμερίσματα όπου πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο αυτοκράτορας Shah Jahan. Μεταφερόμαστε κατόπιν στην ανατολική όχθη του ποταμού Yamuna, για να επισκεφτούμε το μαυσωλείο Itimad-ud-Daulah. Πρόκειται για το κενοτάφιο ενός σημαντικού πολιτικού προσώπου και στενού συνεργάτη του αυτοκράτορα Jahan Gir, του οποίου το κοσμικό όνομα ήταν Mirza Ghiyas Beg. Ήταν γνωστοί οι δεσμοί και ο σεβασμός που έτρεφαν οι Mughal για την περσική παράδοση και κουλτούρα. Έτσι λοιπόν ο αυτοκράτορας φιλοξένησε στην αυλή του τον Πέρση Εμίρη Ghiyas Beg, γνώρισε και εντυπωσιάστηκε από την κόρη του, την οποία αργότερα παντρεύτηκε, ενώ στον πατέρα της έδωσε αξίωμα ανάλογο με αυτό του πρωθυπουργού. Μετά το γάμο της με τον αυτοκράτορα η Nur Jahan αποφάσισε να χρηματοδοτήσει την κατασκευή ενός μαυσωλείου, προκειμένου να τιμήσει τον πατέρα της. Η σχεδίαση και κατασκευή του μαυσωλείου I’timad-ud-Daulah σηματοδοτεί τη μετάβαση από την πρώτη περίοδο της μνημειακής αρχιτεκτονικής των Mughal στη δεύτερη κάνοντας χρήση περισσότερων τεχνοτροπιών και διακοσμητικών στοιχείων. Πράγματι το μαυσωλείο εντυπωσιάζει με την κομψότητα και τη φινέτσα του και δικαίως χαρακτηρίζεται «Μικρό Taj» ή «Κοσμηματοθήκη». Το σχέδιο είναι συμμετρικό, τετραγωνικό με τέσσερις πύλες-εισόδους, ενώ το οικοδόμημα βρίσκεται στο κέντρο των κήπων (Char Bagh). Το τετραγωνικό κτίριο βρίσκεται τοποθετημένο σε υπερυψωμένο επίπεδο με τέσσερις γωνιακούς πύργους, είναι επενδυμένο με λευκό μάρμαρο και διακοσμημένο με ένθετους ημιπολύτιμους λίθους. Τα διακοσμητικά σχέδια και τα μοτίβα είναι επηρεασμένα από την ισλαμική παράδοση κι αποτελούνται από αφηρημένα γεωμετρικά ή ατέρμονα σχέδια, τα οποία θυμίζουν έντονα τα διακοσμητικά μοτίβα του Taj Mahal. Μεταφερόμαστε στο θρησκευτικό κέντρο της πόλης, το Μεγάλο Τέμενος της Παρασκευής. Το σχέδιο κι η διακόσμηση θυμίζουν έντονα το Μεγάλο Τζαμί του Δελχί, καθώς κι εδώ ήταν ο Shah Jahan αυτός που διέταξε την ανέγερση του τέμενος στα μέσα του 17ου αιώνα. Μία περσική επιγραφή στο εσωτερικό του ναού μας πληροφορεί πως ο Shah Jahan τον αφιέρωσε στην αγαπημένη του κόρη Jahanara Begum. Η οργάνωση της σχεδίασης θυμίζει έντονα το αντίστοιχο τζαμί στο Δελχί κι αποτελείται από έναν μεγάλο τετράγωνο αίθριο χώρο, ο οποίος περιβάλλεται από επάλληλες τοξοστοιχίες. Κεντρικά βρίσκεται δεξαμενή με τέσσερα γωνιακά παραδοσιακά ινδικά Chattris. Η προσπέλαση στο στεγασμένο χώρο γίνεται μέσω μίας μεγαλοπρεπούς θολωτής πύλης Ivan, περσικής έμπνευσης. Υπάρχουν τρεις θόλοι, ένας κεντρικός και δύο μικρότεροι διακοσμημένοι με γεωμετρικά μοτίβα από λευκό μάρμαρο και κόκκινο αμμόλιθο. Χωρίς να έχει το μέγεθος του αντίστοιχου ναού στο Δελχί είναι πολύ πιο εύκολα προσβάσιμος, έχει ελάχιστους τουρίστες, κι έτσι ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει ανενόχλητος τις λεπτομέρειες και τα τεχνουργήματα, όπως το Mihrab (εσοχή προς την κατεύθυνση της Μέκκας) και τον άμβωνα από λευκό μάρμαρο. Βρισκόμενοι στο κέντρο του μουσουλμανικού τομέα της πόλης κάνουμε βόλτα στο Kinari Bazzar  και παρατηρούμε τις συνήθειες και τα έθιμα των κατοίκων της πόλης. Δείπνο και διανυκτέρευση.