Tα Γαλλικά εδώ ακούγονται πιο τραγουδιστά και η γειτνίαση με την Ιταλία έχει αφήσει έντονα ίχνη στην αρχιτεκτονική των σπιτιών: Πέτρινοι τοίχοι βαμμένοι συχνά με γήινους τόνους, σκεπές με ρωμαϊκού τύπου κεραμίδια, αυλές, αίθρια και γερμένα παραθυρόφυλλα την ώρα της μεσημεριανής σιέστας.
Στις κουζίνες, πάλι, οι μυρωδιές θυμίζουν Ελλάδα. Πλεξούδες από σκόρδα και βαζάκια μυρωδικών με ρίγανη, δεντρολίβανο, θυμάρι και βασιλικό νοστιμίζουν το φαγητό που μαγειρεύεται με ελαιόλαδο και μπόλικη ντομάτα. Το aioli (αγιολί), η γαλλική σκορδαλιά, η tapenade (ταπενάντ), ένα μείγμα ελιάς, κάππαρης και αντσούγιας και το ratatouille (ρατατούιγ), το μπριάμ είναι μερικές μόνο από τις Μεσογειακές γεύσεις που ως Έλληνες αναγνωρίζουμε στην τοπική μας κουζίνα.
Login