Όμορφα χωριά και μικροί οικισμοί, υπέροχες παραλίες στην έξοδο του Παγασητικού και η πηλιορείτικη Φύση που μαζί με ελιές «καλύπτει» τους γύρω λόφους: η εικόνα της καλοκαιρινής γαλήνης...
Το τοπίο που θα βρείτε είναι διαφορετικό από το άλλο Πήλιο. Το υψόμετρο είναι χαμηλότερο, οι ελιές είναι τα κυρίαρχα δέντρα και οι κουμαριές είναι παντού.
Οι παραλίες και οι όρμοι στην πλευρά του Παγασητικού (Κάλαμος, Πάου, Χόρτο, Μηλίνα, Βαλτούδι, Μαραθιά, Αλογόπορος) έχουν σχεδόν πάντοτε νηνεμία και ήρεμα νερά, ενώ αυτές του Αιγαίου (Κατηγιώργης, Λύρη, Θεοτόκος, Πλατανιάς, Καστρί, Μορτιάς, Ποτιστικά) υπάγονται στην κυριαρχία των ανέμων του Αιγαίου.
Το νότιο Πήλιο ως διοικητική διαίρεση περιλαμβάνει τους Δήμους Αφετών, Αργαλαστής, Σηπιάδος και την κοινότητα Τρικερίου. Αυτά βέβαια μέχρι στιγμής γιατί ο «Καποδίστριας» πρόκειται να αλλάξει.
Ο Δήμος Αφετών εκτείνεται από τον Παγασητικό μέχρι την ανατολική πλευρά προς το Αιγαίο, έχει πρωτεύουσα το Νεοχώρι, περιλαμβάνει τους Αφέτες (Νιάου), τη Συκή, την Αφησσο και εκτείνεται βορειότερα μέχρι το Καλαμάκι και τη Λαμπινού.
Επειδή όμως όταν λέω νότιο εννοώ νότιο, επικέντρωσα αυτή την περιήγηση στον Δήμο Σηπιάδας, στην Κοινότητα Τρικερίου και λιγότερο στον Δήμο Αργαλαστής.
Υπάρχουν κάποιες σκηνές που γεννούν συναισθήματα που δεν περιγράφονται, όπως το να οδηγείς στους στενούς αλλά γραφικούς δρόμους του Ν. Πηλίου με το παράθυρο ανοιχτό, ακούγοντας τα τζιτζίκια, και να αναπνέεις την αύρα της θάλασσας. Τα χωριά και οι οικισμοί που περνάς μόνο αρχιτεκτονικά θυμίζουν λίγο το κλασικό βόρειο Πήλιο. Εξαιρείται η κοινότητα Τρικερίου που δεν θυμίζει Πήλιο καθόλου!
 |
Η Αργαλαστή, έδρα του ομώνυμου δήμου, είναι ένα όμορφο χωριό με αρκετά αναπαλαιωμένα οικήματα παραδοσιακής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής. Σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από τον Βόλο είναι ένα από τα σημαντικότερα κεφαλοχώρια του Πηλίου που άνθησε κυρίως την εποχή της τουρκοκρατίας.
Ηδη από τα τέλη του 17ου αιώνα ήταν κέντρο ακμαίας οικονομικής δραστηριότητας. Η πρώτη αναφορά που υπάρχει βρίσκεται σε ένα τουρκικό φιρμάνι του 1653.
Ο 18ος αιώνας βρίσκει την Αργαλαστή να αποτελεί ένα ανεπτυγμένο κεφαλοχώρι του Πηλίου, με μεγάλη παραγωγή σε πολλά αγροτικά προϊόντα και με έντονη δραστηριότητα στον τομέα της σηροτροφίας. Επίσης, είναι μέλος του ιστορικού Συνεταιρισμού των Αμπελακίων.
Είναι ένα χωριό πλούσιο με τεράστιες κτηματικές, δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις όπου καλλιεργούνται ελιές, αμπέλια, σύκα, σιτάρι, κριθάρι και διάφορα οπωροφόρα. Αρκετοί κάτοικοι της περιοχής ασχολούνται επίσης με την κτηνοτροφία και την αλιεία.
Ο Δήμος Σηπιάδος έχει έδρα τον Λαύκο, χτισμένο αμφιθεατρικά σε μια πλαγιά - ελαιώνα και κλασικά θα βρείτε μια όμορφη πλατεία σκιασμένη με γιγάντια πλατάνια.
Η Κοινότητα Τρικερίου είναι, όπως ο αγαπητός φίλος Θεόφιλος Μπασγιουράκης την αποκάλεσε στο Ελληνικό Πανόραμα, το «Ακρόπρωρο του Πηλίου» ή, όπως λέει η ιστοσελίδα του, «...ένα από τα μυστικά που το Πήλιο κρατούσε κρυφά για πολλά χρόνια». Είναι χτισμένο στην κορυφή του λόφου στην είσοδο του Παγασητικού Κόλπου και μέχρι πρόσφατα, έφτανε κανείς εκεί με καραβάκι από τον Βόλο. Οι κάτοικοι είναι κυρίως ναυτικοί και εκεί θα δείτε μια διαφορετική αρχιτεκτονική απ' ό,τι στο υπόλοιπο Πήλιο, με εξαίρεση κάποια παλιά αρχοντικά.
Να επισκεφθείτε...
• Την Αργαλαστή για την όμορφη πλατεία της, όπως επίσης και για το κτίριο του Παρθεναγωγείου, στο οποίο ήταν διευθυντής ο μεγάλος ποιητής Κώστας Βάρναλης. Δείτε το μαρμάρινο κωδωνοστάσιο της εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων που είναι αντίγραφο εκείνου της Αγίας Φωτεινής της Σμύρνης, το οποίο κατέρρευσε το 1950. Η ονομασία του χωριού προέρχεται μάλλον από τις λέξεις «Αργώ» και «ελαύνω», αφού κατά την παράδοση, η περιοχή αποτέλεσε το πέρασμα των Αργοναυτών στο Αιγαίο Πέλαγος ώστε να ξεκινήσουν την εκστρατεία.
• Τον παραθαλάσσιο οικισμό Χόρτο (46 χλμ. από τον Βόλο), καταπράσινο και «πνιγμένο» μέσα στους ελαιώνες που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα. Εκεί θα βρείτε αμμουδερές παραλίες με τα καθαρά γαλαζοπράσινα νερά, ενώ μπορείτε να επισκεφθείτε και το Μουσείο Αγγελίνη για την πλούσια συλλογή από οικιακά σκεύη, παλαιά αντικείμενα, εργαλεία της καθημερινής ζωής, παραδοσιακές στολές και βιβλία. Το χωριό οφείλει την ονομασία του στην πλούσια χλωρίδα της περιοχής.
• Τη Μηλίνα, 4 χλμ. πιο κάτω, ένα παραθαλάσσιο ψαροχώρι που έχει εξελιχθεί σε δημοφιλή παραθεριστικό προορισμό. Εκεί ήταν τους αρχαίους καιρούς η πόλη του Βασιλιά Φιλοκτήτη, η αρχαία Ολιζών. Από εκεί μπορείτε να επισκεφθείτε με καϊκάκι το Μοναστήρι των Αγίων Σαράντα που βρίσκεται απέναντι στο νησάκι Αλατάς.
|
• Το πανέμορφο ορεινό Προμύρι που είναι μάλλον η αρχαία Σηπιάδα, η πιο μεγάλη και η πιο σημαντική πόλη του ανατολικού Πηλίου κατά την ιστορική βιβλιογραφία. Είναι χτισμένο αμφιθεατρικά και έχει παραδοσιακό «χρώμα». Τα πετρόχτιστα σπίτια, τα λιθόστρωτα και τα πλακόστρωτα καλντερίμια ακολουθούν το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής. Η κεντρική πλατεία σκιάζεται από υπερχιλιόχρονο πλάτανο. Να δείτε επίσης την Τρανή Βρύση που κατασκευάστηκε το 1796 από Ζουπανιώτες μαστόρους και είναι η μοναδική της Θεσσαλίας σε αυτό το μέγεθος και σε αυτή τη μορφή. Εχει ανακηρυχθεί «διατηρητέο μνημείο». Τέλος, επισκεφθείτε το ναό της Παναγίας αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου που χτίστηκε γύρω στα 1760.
• Τον Κατηγιώργη, λίγα χλμ. πέρα από το Προμύρι, ένα μικρό ψαράδικο λιμανάκι απέναντι από τη Σκιάθο. Στα βόρεια είναι η Λύρη και η Θεοτόκος, που είναι ανοιχτές στο Αιγαίο, ενώ οι νοτιοδυτικές ακτές από τον Κατηγιώργη μέχρι την Πλατανιά είναι γεμάτες ήμερους αμμουδερούς όρμους. Ο Κατηγιώργης είναι ένας πολύ γραφικός, μικρός οικισμός που εκτός από πανέμορφες παραλίες έχει και εξαιρετικές ψαροταβέρνες.
• Τον Πλατανιά, ένα όμορφο παραθαλάσσιο χωριό που έχει το προσόν να είναι και η ιχθυόσκαλα της ευρύτερης περιοχής. Στον Πλατανιά υπάρχουν αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια, υπάρχει μια καλή παραλία μπροστά στο χωριό και επειδή δεν πολυκυκλοφορούν αυτοκίνητα θεωρώ πως είναι ένα ιδανικό μέρος για οικογενειακές διακοπές, ιδίως αν υπάρχουν μικρά παιδιά. Αν περπατήσουμε λίγο προς τα δυτικά, μετά την παραλία του Πλατανιά φτάνουμε στο Καστρί, έναν πανέμορφο οικισμό με πολύ ωραία θάλασσα.
• Τη σπηλιά της Θέτιδας και του Πηλέα. Βρίσκεται σε μια μικρή παραλία ανατολικά του Πλατανιά και είναι προσβάσιμη μόνο διά θαλάσσης. Εκεί κατά την παράδοση βρέθηκε ο Πηλέας με τη Θέτιδα και εγεννήθη ο Αχιλλέας. Ακριβώς πλάι βρίσκεται ένα ακόμη θαλάσσιο σπήλαιο πιο βαθύ γεμάτο νυχτερίδες και αγριοπερίστερα, ενώ συχνά μπορεί να βρείτε και φώκια μέσα.
Τρίκερι
Το Τρίκερι και από μόνο του είναι λόγος σοβαρός να επισκεφθείτε την περιοχή. Απέχει συνολικά 75 χλμ. από τον Βόλο και ο δρόμος, ιδίως μετά τη Μηλίνα, είναι πολύ καλός.
Φανταστείτε πως ήταν ένας τόπος τελείως αποκομμένος μέχρι τα μέσα της δεκαετίας το '70 γιατί συνδεόταν με τον υπόλοιπο κόσμο μόνο διά θαλάσσης. Να είναι καλά η «μακαρίτισσα» πλέον ΜΟΜΑ που έφτιαξε το δρόμο.
Το Τρίκερι είναι «σκαρφαλωμένο» σε μια ράχη του Τισσαίου όρους. Ενα γραφικότατο χωριό ναυτικών, με ιστορία, υπέροχη θέα, πλακόστρωτα καλντερίμια, παλιά αρχοντικά και το θρόνο του Ναπολέοντα! Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ολο το χωριό είναι χτισμένο με μορφή κάστρου και από μακριά φαίνεται εξαιρετικά εντυπωσιακό. Η ρυμοτομία με τα στενά δρομάκια σε ένα σύνολο κύκλων και καθέτων εξυπηρετούσε τα παλαιότερα χρόνια αμυντικούς σκοπούς.
Εξάλλου αρχικά το χωριό βρισκόταν στο νησάκι Τρίκερι, αλλά λόγω των πειρατών μετακινήθηκε στη σημερινή του θέση στα τέλη του 16ου αιώνα. Τα σπίτια του χωριού είναι πέτρινα διώροφα με κεραμίδια που πολλές φορές είναι βαμμένα σε έντονα χρώματα, ενώ μέσα σε αυτά υπάρχουν και τα μεγάλα αρχοντικά των παλαιών καπεταναίων. Οι Τρικεριώτες ήταν πάντοτε καλοί ναυτικοί και αρκετοί είχαν ασχοληθεί με τη σπογγαλιεία.
Τα τρικεριώτικα καράβια ήταν αυτά που μετέφεραν κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας όλα τα προϊόντα του Πηλίου στα λιμάνια της Ευρώπης κι έτσι προέκυψε και ο θρόνος του Ναπολέοντα. Οταν λοιπόν ο Μέγας Ναπολέων ακύρωσε την επίσκεψή του στη Βαρκελώνη, κάποιοι Τρικεριώτες καπεταναίοι τον αγόρασαν για λίγους στατήρες σιταριού. Θα τον δείτε μέσα στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας.
| |
Στο Τρίκερι να δείτε ακόμη τα αρχοντικά πυργόσπιτα των Φουρτούνα, Κουτμάνη, Κουμπουρέλλου, Βογιατζή και Κρητικού. Το αρχοντικό Κουτμάνη αγοράστηκε απο την Κοινότητα Τρικέρων προς αναπαλαίωσή του, για τη στέγαση ναυτικού μουσείου και πολιτιστικού κέντρου. Αξίζει επίσης να κάνετε μια μικρή πεζοπορία μήκους 1,5 χλμ. πάνω στο πετρόχτιστο μονοπάτι από το Τρίκερι στην Αγία Κυριακή.
Οπωσδήποτε να επισκεφθείτε τους παραθαλάσσιους οικισμούς Αγία Κυριακή με τον παραδοσιακό Ταρσανά, τις Κόττες και το νησάκι με το Παλιό Τρίκερι, τη Μονή της Ευαγγελίστριας και το εκκλησάκι του Αη Γιάννη του Προδρόμου.
Τέλος, αν τύχετε σε γιορτή, οι Τρικεριώτισσες φορούν τις τοπικές ενδυμασίες τους που είναι βαρύτιμες και υπέροχες. Οπως γράφει το ενημερωτικό φυλλάδιο: «Η παραδοσιακή φορεσιά είναι φτιαγμένη με περίσσιο μεράκι επηρεασμένη από τη ναυτική παράδοση του χωριού... ενώ το μεταξωτό της πουκάμισο είναι το ίδιο με εκείνο των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων. Τι πανδαισία χρωμάτων... τι μετάξι ύφαιναν τα χέρια τους... τι καλλιτέχνημα το χρυσοκέντημά της... τι υφάσματα φέρναν οι καπεταναίοι από την Πόλη... κι όλα αυτά για μια φορεσιά, χάρμα οφθαλμών».
Login