Αμπελώνες

Η Ελλάδα, περίφημη πατρίδα του Διονύσου, θεού του κρασιού, έχει την πιο μακρόχρονη ιστορία στην παραγωγή και κατανάλωση κρασιού στον κόσμο, καθώς και την πλουσιότερη κληρονομιά. Το ελληνικό κρασί παράγεται εδώ και περισσότερα από 4000 χρόνια.

Ο πολιτισμός του οίνου, η κατανάλωση κρασιού ως κοινωνικό γεγονός και η εκλεπτυσμένη εκτίμησή του, αναπτύχθηκε για πρώτη φορά από τους αρχαίους Έλληνες. Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι στην αρχαία Αθήνα ήταν γνωστό πως το σχήμα που είχαν τα κύπελλα επηρέαζε τη γεύση του κρασιού.

Σήμερα η Ελλάδα παίζει σημαντικό ρόλο στο διεθνή πολιτισμό και τη βιομηχανία του κρασιού. Οι Έλληνες οινοπαραγωγοί, μέσα από την καλύτερη κατανόηση της φυσιολογίας του κλήματος, το συνταίριασμα της τοποθεσίας με την ποικιλία των αμπελιών και την προσήλωση στη λεπτομέρεια, έχουν συνειδητοποιήσει τις δυνατότητες περεταίρω ανάπτυξης και βελτίωσης της εγχώριας αμπελουργίας.

Σε δεκάδες ανέρχονται οι επισκέψιμοι αμπελώνες και τα οινοποιεία, που δίνουν στον επισκέπτη την ευκαιρία να περιηγηθεί στον μαγικό κόσμο του αμπελιού και του κρασιού, να γνωρίσει παραδοσιακές και σύγχρονες μεθόδους οινοποιίας και να δοκιμάσει εκλεκτά ελληνικά κρασιά, σε συνδυασμό με παραδοσιακές γεύσεις.

Γλωσσάριο των κυριότερων ελληνικών ποικιλιών

Αγιοργίτικο
Βασιλιάς των κόκκινων σταφυλιών στην Πελοπόννησο, το Αγιοργίτικο καλλιεργείται στη Νεμέα. Παράγει κρασιά βαθυκόκκινου χρώματος με έντονη γεύση μαύρου φραγκοστάφυλου και βατόμουρου και μια πλούσια, μεστωμένη, βελούδινη, γευστική υφή. Οι μαλακές νέες σοδειές Αγιοργίτικου συνοδεύουν φρούτα και πίνονται ευχάριστα όσο είναι ακόμα σε νεαρή ηλικία. Ωστόσο, υπάρχει η δυνατότητα για μακρόχρονη αποθήκευση (5-10 χρόνια).

Ασσύρτικο
Το Ασσύρτικο είναι η ευγενέστερη λευκή ποικιλία του ελληνικού αμπελώνα, με επίκεντρο καλλιέργειας τις Κυκλάδες. Όμως έχει μεταναστεύσει με επιτυχία και στη Χαλκιδική, την Επανομή, τη Δράμα και το όρος Παγγαίο στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά και στην Πελοπόννησο. Διατηρεί την υψηλή οξύτητά του ακόμα και σε φάση πλήρους ωρίμανσης. Με τραγανή οξύτητα και εξαιρετική μεταλλικότητα, τα κρασιά του είναι πλούσια και δροσιστικά. Τα αρώματά του θυμίζουν κίτρο, άνθος λεμονιού, φλούδα πορτοκαλιού και γκρέιπφρουτ.

Αθήρι
Άλλο ένα λευκό σταφύλι, που βρίσκει κανείς στα νησιά του νότιου Αιγαίου και στη Χαλκιδική, στην ανατολική Μακεδονία. Το κρασί χαρακτηρίζεται από αρώματα μικρής έντασης, εσπεριδοειδών και κίτρινων φρούτων.

Ντεμπίνα
Λευκή ποικιλία από την Ήπειρο, με επίκεντρο καλλιέργειας τη Ζίτσα, στο νομό Ιωαννίνων, Τα κρασιά αυτά έχουν έμφαση στο φρούτο. Χαρακτηριστική είναι η δροσιστική οξύτητά τους. Η Ντεμπίνα δίνει τη δυνατότητα για την παραγωγή αφρωδών οίνων.

Λιάτικο
Αποκλειστικά κρητικό σταφύλι, το Λιάτικο θεωρείται ως μία από τις αρχαιότερες ελληνικές ποικιλίες. Ωριμάζει τον Ιούλιο, από όπου παίρνει και το όνομά του, που αποτελεί σύντμηση του «Ιουλιάτικο». Το Λιάτικο είναι ποικιλία με υψηλές οινοπνευματώδεις δυνατότητες, της οποίας τα έξοχα χαρακτηριστικά αναδεικνύονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αφού ωριμάσει επαρκώς.

Λημνιό
Το Λημνιό είναι μια αρχαία ποικιλία κόκκινου σταφυλιού από το νησί της Λήμνου. Αναφορές σε αυτό έχει κάνει ο Αριστοτέλης και άλλοι αρχαίοι συγγραφείς.Σήμερα καλλιεργείται όχι μόνο στη Λήμνο, αλλά και στη Χαλκιδική και γενικότερα στη Βόρεια Ελλάδα, όπου παράγει ένα υπέροχο, κόκκινο λαμπερό κρασί, με την εξωτική ευωδιά που αναδίδουν οι μενεξέδες μετά τη βροχή και το άρωμα των κερασιών.

Μαλαγουζιά
Η φίνα αυτή λευκή ελληνική ποικιλία σχετίζεται πιθανότατα με το περίφημο κρασί «Μαλβάσια» του Μεσαίωνα. Διασώθηκε από τη λησμονιά χάρη στη διορατικότητα ορισμένων Ελλήνων παραγωγών που πίστεψαν σε αυτή.
Τα εγκώμια των κριτικών κι η ενθουσιώδης ανταπόκριση των καταναλωτών, τους έχουν δικαιώσει.Τα κρασιά Μαλαγουζιά έχουν δυνατή ευωδιά, αρώματα που θυμίζουν μοσχάτο, ενώ επίσης αφήνουν στο στόμα μια ελαφρώς πιπεράτη γεύση.

Σαββατιανό
Ποικιλία της Στερεάς Ελλάδας, με επίκεντρο καλλιέργειας την Αττική. Παράγει κρασιά με αρώματα κίτρινων φρούτων και με χαμηλή οξύτητα.

Κοτσιφάλι
Κόκκινο κρητικό σταφύλι, το Κοτσιφάλι παράγει κρασιά που διακρίνονται για την υπέροχη χυμώδη γεύση τους, το λαμπερό κόκκινο χρώμα τους και την καλή επίδρασή τους στον ουρανίσκο. Συνήθως αναμειγνύεται με ένα άλλο κόκκινο νησιωτικό σταφύλι, τη Μαντηλαριά.